مجازات کلاهبرداران مجازی در دنیای واقعی
پیشرفت جوامع و به ویژه توسعه فناوری‌ها و فضای مجازی، سبب شکل‌گیری جرایمی شده که درگذشته نه چندان دور به این شکل وجود نداشتند؛ جرایمی که با شکل و شیوه خاص ارتکاب خود و در عین حال به دلیل تحققشان در ابعاد بسیار متنوع و گسترده، سبب شدند، کشورهای مختلف از جمله ایران، به تعریف و تبیین آن‌ها بپردازند و قوانین خاصی را نیز برای آنان ایجاد کنند. کلاهبرداری کامپیوتری یا رایانه‌ای (Cyber fraud) یکی از این جرایم است که در فضای مجازی ارتکاب می‌یابد. در این یادداشت سعی می‌شود ابعاد مختلف این جرم بررسی شود و مجازات آن بیان گردد.
به گزارش گروه دانش و فناوری پایگاه خبری “رخ” همان طور که از اسم کلاهبرداری رایانه‌ای پیداست، این جرم در محدوده‌ای خاص قابل ارتکاب است و آن هم در فضای مجازی و بین داده‌های رایانه‌ای و سامانه‌های کامپیوتری است. از همین نکته یکی از تفاوت‌های مهم این جرم با کلاهبرداری معمول و سنتی مشخص می‌شود. در کلاهبرداری سنتی باید جرم در دنیای واقعی رخ دهد و بزه‌دیده جرم فریب بخورد و مالش را در اختیار کلاهبردار قرار دهد اما در کلاهبرداری رایانه‌ای، کلاهبردار از طریق فضای مجازی و با تغییر دادن داده‌ها و اطلاعات فرد، حتی بدون آگاهی بزه‌دیده، اموال وی را تصاحب می‌کند. مثلا از طریق فضای مجازی در داده‌های حساب‌های بانکی افراد دست می‌برد و موجودی آن حساب ها را به حساب خود واریز می‌کند.
البته اگر شخصی ناشناس از طریق تلفن با شخص دیگری تماس حاصل و با فریب وی از طریق صندوق خودپرداز بانک و با دادن دستورهای فریبکارانه مبالغی را از حساب قربانی خارج و به حساب خود وارد کند؛ علی رغم اینکه قربانی عملیات بانکی را خودش انجام داده است؛ به نظر، عمل یاد شده مصداق عملیات متقلبانه بوده و می‌تواند از مصادیق کلاهبرداری در ماده ۱ قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء و اختلاس و کلاهبرداری محسوب باشد. با این حال، تشخیص مصداق بر عهده مرجع محترم قضایی رسیدگی کننده است. بهتر است برای بررسی دقیق‌تر این جرم، تعریف قانونی آن بیان شود.
قانون‌گذار در سال ۱۳۸۸ قانونی را تحت عنوان قانون جرایم رایانه‌ای به تصویب مجلس رساند. در ماده ۱۳ این قانون کلاهبرداری رایانه‌ای تعریف شده است: «هرکس به طور غیرمجاز از سامانه‌های رایانه‌ای یا مخابراتی با ارتکاب اعمالی از قبیل وارد کردن، تغییر، محو، ایجاد یا متوقف کردن داده‌ها یا مختل کردن سامانه، وجه یا مـال یا منفعت یا خدمات یا امتیازات مالی برای خود یا دیگری تحصیل کند؛ علاوه بر رد مال به صاحب آن، به حبس از یک تا پنج سال یا جزای نقدی از بیست میلیون (۲۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال تا یکصد میلیون (۱۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد.»
قانون‌گذار در این ماده رفتارهایی که به‌وسیله آن‌ها جرم کلاهبرداری رایانه‌ای محقق می‌شود را مثال زده است.
منظور از ورود، وارد کردن اطلاعات به رایانه برای پردازش است. برای مثال کسی که کارت عابر بانک دیگری را برداشته و با وارد کردن رمز آن در دستگاه خودپرداز، حساب وی را خالی می‌کند، مرتکب جرم کلاهبرداری رایانه‌ای با وارد کردن داده است.
تغییر داده شامل انواع تغییرات جزیی و کلی در داده‌های افراد است. مثلا در داده‌های حساب بانکی خود تغییر ایجاد می‌کند و قسط پرداخت نشده را، پرداخت شده نمایش می‌دهد.
همچنین منظور از محو داده نیز، حذف دائمی اطلاعات است به‌گونه‌ای که امکان بازیابی مجدد را نداشته باشد. مثلا سند بدهکاری خود به بانک را از بین ببرد. ایجاد داده رفتاری برعکس محو است و فرد داده‌ای که وجود نداشته را به‌وجود می‌آورد. مثلاً فرد اطلاعات خود را غیرمجاز وارد سامانه طرح ترافیک می‌کند و یا موجودی غیرواقعی در حساب خود نشان می‌دهد.
متوقف کردن داده یعنی قطع کردن جریان دسترسی به اطلاعات. این شیوه کلاهبرداری رایانه‌ای بیشتر به این صورت است که هنگام انتقال وجه یا مال از یک حساب به حساب دیگر؛ زمانی که وجه از حساب شخص الف خارج شده و هنوز به حساب شخص ب وارد نشده، در این فاصله زمانی کوتاه، داده‌ها متوقف شوند و فرد کلاهبردار، وجه را وارد حساب خود کند. معمولاً سایت‌های انتقال وجه و کارت به کارت غیرمجاز از این شیوه و نیز کپی کردن اطلاعات کاربرانشان برای کلاهبرداری رایانه‌ای استفاده می‌کنند.
مختل کردن سامانه نیز مربوط به سیستم و دستگاهی است که داده‌ها در آن پردازش می‌شوند. مرتکب کلاهبرداری رایانه‌ای با ایجاد اختلال در خود سیستم رایانه‌ای و نه داده‌های آن، برای خود کسب سود و منفعت مالی می‌کند.
عایدی کلاهبردار رایانه‌ای چیست؟
مرتکب کلاهبرداری رایانه‌ای مانند هر مجرم دیگر با ارتکاب جرم در پی کسب سود است. در کلاهبرداری رایانه‌ای این کسب سود به صورت تحصیل وجه، مال، منفعت، خدمات و یا امتیازات مالی به‌طور غیرمجاز است. در کلاهبرداری سنتی صرفاً فریب دادن افراد و بردن مال آنان جرم دانسته شده است اما در کلاهبرداری رایانه‌ای اگر مرتکب هرکدام از منافع بالا را به‌طور غیرمجاز کسب کند؛ به جرم کلاهبرداری رایانه‌ای محکوم می‌شود.
در عبارت بالا منظور از وجه، وجه نقد است و مال، دارایی افراد مانند موجودی حساب‌های بانکی‌شان است. منفعت چیزی است که سود مالی از آن حاصل شود و خدمات امری است که فرد یا نهادی ارائه می‌دهد و در قبال دریافت آن باید پول پرداخت کرد. مثل کارت مترو و کارت تلفن. منظور از امتیازات مالی نیز مزیتی است که فرد برای تحصیل آن باید پول پرداخت کند مانند امتیاز تراکم شهرداری.
مجازات کلاهبرداری رایانه‌ای
قانون‌گذار برای این جرم مجازات علاوه بر رد مال، یک تا پنج سال حبس و یا جزای نقدی بیست تا صد میلیون ریالی و یا هر دو مجازات معین کرده است. شاید جزای نقدی این جرم با توجه به گذشت نزدیک ده سال از تصویب قانون جرایم رایانه‌ای کم به‌نظر برسد اما مجازات حبس و در کل مجموع مجازات این جرم نسبت به دیگر جرایم رایانه‌ای در سطح بالایی قرار دارد و نشان‌دهنده اهمیت این جرم است.
در نهایت باید گفت باتوجه به گستردگی جرایم فضای مجازی و محدود نبودن مکان ارتکاب آنان به منطقه و شهری خاص و همچنین گستردگی بیش از پیش فضای مجازی در میان افراد جامعه؛ نیاز است تا همه با جرایم این حوزه آشنا شوند تا در دام مجرمان رایانه‌ای قرار نگیرند.
مصادیق جرم کلاهبرداری رایانه ای
قانون گذار در مواد 13 قانون جرائم رایانه ای مصوب 1388 و ماده 67 قانون تجارت الکترونیک مصوب 1382 به مبحث کلاهبرداری اینترنتی پرداخته است . در این ماده های قانونی مصادیق کلاهبرداری رایانه ای نام برده شده که مصادیق آن به شرح زیر هستند :
ماده 13 قانون جرائم رایانه ای مصوب 1388 برابر با ماده 741 قانون تعزیرات : "هر کس به طور غیر مجاز از سامانه های رایانه ای یا مخابراتی با ارتکاب اعمالی از قبیل محو ، ایجاد یا متوقف کردن داده ها یا مختل کردن سامانه وجه یا مال یا منفعت یا خدمات یا امتیازات مالی برای خود یا دیگری تحصیل کند علاوه بر رد مال به صاحب آن به حبس از یک تا پنج سال یا جزای نقدی از بیست میلیون ریال یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد ."
ماده 67 قانون تجارت الکترونیک مصوب 1382 : " هر کس در بستر مبادلات الکترونیکی با سوء استفاده و یا استفاده غیر مجاز از داده پیام ها ، برنامه ها و سیستم های رایانه ای و وسایل ارتباط از راه دور و ارتکاب افعالی نظیر ورود ، محو ، توقف داده پیام ، مداخله در عملکرد برنامه یا سیستم رایانه ای و غیره دیگران را بفریبد و یا سبب گمراهی سیستم های پردازش خودکار و نظایر آن شود و از این طریق برای خود یا دیگری وجوه اموال یا امتیازات مالی تحصیل کند و اموال دیگران را ببرد مجرم محسوب و علاوه بر رد مال به صاحبان اموال به حبس از
همانطور که ملاحظه می کنید قانون گذار رفتارهایی که به وسیله آن ها جرم کلاهبرداری اینترنتی محقق می شود را مثال زده است که به تفکیک از قرار زیر هستند
- ورود : منظور از ورود ، وارد کردن اطلاعات در رایانه برای پردازش است . به طور مثال وارد کردن اطلاعات به سیستم رایانه ای بانک و موسسات مالی و اعتباری و واریز یا انتقال وجه به حساب خود و دیگری .
- محو : منظور از محو ، از بین بردن و حذف کردن داده ها و اطلاعات است . به طور مثال کسی با دسترسی به اطلاعات بانکی اسناد بدهکاری خود را در بانک از بین ببرد .
- ایجاد : منظور از ایجاد ، به وجود آوردن اطلاعاتی است که وجود نداشته اند . به طور مثال کسی اطلاعات خود را به طور غیر مجاز وارد سامانه طرح ترافیک می کند .
- متوقف کردن : منظور از متوقف کردن ، ایجاد وقفه و قطع جریان دسترسی به اطلاعات است . به طور مثال کسی در زمان انتقال وجه با قطع جریان دسترسی و ایجاد وقفه در زمانی که پول در حال واریز به حساب دیگری است پول را وارد حساب خود کند .
- مختل کردن سامانه : منظور از مختل کردن سامانه ایجاد اختلال غیر مجاز در کار سیستم رایانه ای و کسب منفعت برای خود در فاصله زمانی که اختلال صورت گرفته است .
مواردی که بالا به آن ها اشاره شد همه از مصادیق ارتکاب کلاهبرداری اینترنتی هستند . در صورتی که رفتار مجرمانه ای با هر کدام از مصادیق مذکور مطابقت داشته باشد جرم کلاهبرداری رایانه ای واقع شده است .
